خداوندا تورا سپاس می گویم که هنوز انسانیت در من زنده است، هرچند که ضعیف و نا توان شده و گرچه انسان بودن و انسانی فکر کردن در این دوران محکوم شده اما بازهم جای سپاس دارد.

وقتی راه را اشتباه می روم ویا می بینم که کسی راه را اشتباه می رود قلبم درد آلود می شود آن وقت است که انسانیت را حس می کنم.

خدایا وقتی قلب کوچک من که ذره ای از عظمت تو است درد ناک می شود در آن هنگام تو چگونه می شوی؟؟

خداوند بخشنده و مهربان است

همیشه در عجب هستم که چرا ما آدم ها بین بدی ها و خوبی ها همیشه بدی ها را انتخاب می کنیم و وقتی که به مشکل برخورد کردیم به خداوند

گله می کنیم که چرا این راه را پیش روی من گذاشتی در صورتی که خود ما بودیم که این راه را انتخاب کردیم

خداوندا خودم خواستم که به این دنیا بیایم و تو به من لطف کردی و اجازه دادی

به من قدرت تصمیم گیری دادی و فرمودی:ما انسان را جانشین خود روی زمین قرار دادیم. ولی من

شرمند هستم جانشین خوبی برای تو نبودم زمینت را آلوده کردم و فراموش کردم که همه ی قدرت هارا تو به من دادی به خودم مغرور شدم

مرا ببخش و بار دیگر در آغوشت بگیر تا دوباره پاک شوم.