خداوندا تورا سپاس می گویم که هنوز انسانیت در من زنده است، هرچند که ضعیف و نا توان شده و گرچه انسان بودن و انسانی فکر کردن در این دوران محکوم شده اما بازهم جای سپاس دارد.

وقتی راه را اشتباه می روم ویا می بینم که کسی راه را اشتباه می رود قلبم درد آلود می شود آن وقت است که انسانیت را حس می کنم.

خدایا وقتی قلب کوچک من که ذره ای از عظمت تو است درد ناک می شود در آن هنگام تو چگونه می شوی؟؟

خداوند بخشنده و مهربان است